ช่วงเวลานั้นเด็กเริ่มเมินคณะนิเทศฯ (หนึ่งในสาขาวิชาที่ได้รับความนิยมมาอย่างต่อเนื่อง) ขณะที่พ่อแม่ผู้ปกครองก็ตั้งคำถามว่าถ้าลูกไปเรียนด้านนี้จะมีงานทำหรือไม่ โดยคณบดีคณะนิเทศฯ ม.กรุงเทพ อธิบายว่า ตอนนั้นเด็กอยากเป็นนักข่าวช่องทีวีดิจิทัล แต่ทีวีกราฟเริ่มหัวปัก พอยูทูบมาคนอยากเป็นยูทูปเบอร์กันเยอะ

“พอผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ จนถึงวันนี้เด็กกลับหันมาเรียนนิเทศฯ หรือด้านสื่อสารมวลชนกันมากขึ้น เหตุผลหลักเพราะทุกคนสามารถผลิตสื่อเองได้ จึงต้องการเข้ามาเอาวิชาหรือเสริมทักษะจากสถาบันการศึกษา หรือผู้ที่เลือกเรียนสาขาวารสารศาสตร์ก็ไม่ได้หมายความว่าอยากจบไปเป็นนักข่าวหนังสือพิมพ์อย่างในอดีต แต่วารสารศาสตร์สอนความเป็นนักเขียน นักจับประเด็น นักค้นคว้า ฯลฯ ซึ่งมีความจำเป็นสำหรับทุกองค์กร”

มาถึงวันนี้องค์กรสื่อต้องการนักข่าวพันธุ์ใหม่ที่เรียกชื่อแทนอาชีพนักข่าวว่า Content Creator ซึ่งมีทักษะทำได้ทุกอย่างบนแพลตฟอร์มโซเชียล “เดี๋ยวนี้หาเด็กรุ่นใหม่มาทำงานอาจจะไม่ง่าย เพราะเด็กอยากเป็นนายตัวเอง อยากลองว่าทำอะไรได้บ้าง เขาไม่บอกว่าจะไปสมัครงานที่ไหน ไม่อยากเขียนเรซูเม่ ไม่ได้อยากสมัครงาน แต่อยากทำงานอิสระ แม้ยังมีคนที่อยากทำงานในองค์กรบ้าง แต่ก็อยากทำอะไรเป็นของตัวเองด้วย คนเกิดปี 2000 ถึงปี 2010 จะมีอย่างน้อย 3 อาชีพ เขาไม่ยึดติดกับอาชีพเดียว ดังนั้นการเปิดรับสมัครงานอาจจะยากขึ้น อาจต้องไปควานหา หรือช้อปปิ้งเอาเอง

“ปัจจุบันหลายองค์กรเข้าไปทำงานร่วมกับมหาวิทยาลัย เข้าไปเลือกนักศึกษามาฝึกงานเองตั้งแต่ปี 1 ปี 2 บางแห่งจะเอาไปทำงานเลยให้เงินเดือนเลย ฉะนั้นในยุคใหม่อาจจะเรียนแค่ปี 1 ปี 2 แล้วไปทำงานเลย ในต่างประเทศเป็นแบบนั้น ค่อยมาเรียนให้จบภายหลังก็ได้ ตอนนี้จึงมีทั้งการเลือกเด็กไปฝึกงาน มาทำโครงการกับมหาวิทยาลัยเพื่อดูศักยภาพเด็ก ประเภทต่อมาคือรอให้เด็กมาสมัครงานเอง

“ขณะที่เด็กเลือกทำเฉพาะที่ตัวเองอยากทำ ทุกอย่างจึงมีการเปลี่ยนแปลง ตัวสื่อก็มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและหลากหลาย ผู้รับสารก็หลากหลายและเปลี่ยนไปมาก เจ้าของสื่อก็ต้องมีช่องทางที่หลากหลายและมีให้ครบทุกแพลตฟอร์ม ทุกส่วนจึงต้องปรับตัวกันหมด คนสมัครงานก็ยังมี แต่ก่อนบริษัทสื่อมีสิทธิ์ที่จะเลือก แต่ปัจจุบันอำนาจการเลือกมีเท่า ๆ กัน หรือการทำงานในองค์กรก็จะเปลี่ยนไป เช่น ทำงานแค่ 5 วัน มีทั้งเข้าออฟฟิศบ้างหรืออาจจะมีออปชั่นให้เลือกว่าจะทำงานที่บ้าน หรือเข้าออฟฟิศบ้าง แต่ค่าตอบแทนแตกต่างกัน

“เด็กมีทักษะมากกว่าสมัยก่อน เขารอบด้านมากขึ้น ให้ทำอะไรก็ทำได้ ถามเรื่องวิชาการอาจจะมีน้อยหน่อย แต่ทักษะการผลิตเก่ง เพราะฝึกมาเยอะ และทุกคนสนใจทำ Content  แต่ก่อนเรียนทีวีต้องเข้าห้องแล็ป แต่ปัจจุบันแค่มีมือถือก็เป็นเจ้าของสื่อได้ โลกจึงเปลี่ยนไวมาก ซึ่งวงการสื่อก็จะเปลี่ยนอีกมาก ต่อไปการเก็บเด็กไว้ในมหาวิทยาลัย 4 ปีอาจจะไม่ใช่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเรียน 4 ปีหรือไม่ ระดับมัธยมก็เริ่มมีการพูดถึงเรื่องนี้”

ที่มากไปกว่านั้นอาจารย์อริชัยอธิบายอีกว่า อาจถึงยุคสมัยที่คณะไม่จำเป็นจะต้องแยกสาขาวิชาด้านสื่อสารมวลชนอีกแล้วก็ได้ มีแต่คณะที่เรียนกันเรื่องทักษะการสื่อสาร โดยเฉพาะการเขียนซึ่งเป็นหัวใจที่สำคัญมากเพราะเป็นพื้นฐานของการเล่าเรื่อง (storytelling) ส่วนช่องทางมีมากมาย.. นี่คือเหตุผลที่มีเด็กมาเรียนนิเทศฯ กันมากขึ้น